Het adoptie-archief van Las Palmas schiet gaten in het verhaal van ‘non’ Kuijpers

Bron: TROUW

Chileense kinderen die in kindertehuis Las Palmas woonden, zijn óók geadopteerd door niet-Nederlandse ouders. Dat terwijl Truus Kuijpers, de directrice van dat kindertehuis, altijd heeft beweerd dat dit niet is gebeurd.

In de nalatenschap van de vorig jaar overleden ‘non’ Truus Kuijpers is informatie aangetroffen over adopties van twaalf Chileense kinderen naar Duitsland, België, Frankrijk, de VS en in Chili zelf. Dat is opvallend, omdat Kuijpers zelf altijd heeft verteld dat er vanuit het kindertehuis Las Palmas in de hoofdstad Santiago, waarvan zij de directeur was, alleen kinderen naar Nederland zijn gebracht voor adoptie.

Het persoonlijk archief van de vorig jaar overleden Truus Kuijpers is door Stichting Fiom, die onder meer gespecialiseerd is in vragen over interlandelijke adoptie, geordend en opgeslagen. Vanaf maandag is het toegankelijk voor uit Chili geadopteerde kinderen. Zij zijn inmiddels Nederlandse volwassenen.

Meer kinderen
In het archief heeft Fiom de namen gevonden van 155 naar Nederland geadopteerde kinderen. Dit terwijl Kuijpers zelf altijd, ook in een interview met Trouw, melding heeft gemaakt van ongeveer 120 door haar geregelde adopties.

Ook zijn de namen gevonden van 26 kinderen die in Las Palmas hebben verbleven maar van wie onduidelijk is of zij in Chili bij hun biologische ouders zijn gebleven of dat zij ter adoptie zijn afgestaan.

Verder stuitte Fiom op gegevens van de rootsreizen die Kuijpers organiseerde. Bij deze reizen beloofde zij geadopteerden te koppelen aan hun Chileense familie. Uit onderzoek van Trouw bleek vorig jaar dat ze die belofte niet in alle gevallen waar maakte.

Dossiers ter inzage
Uit Chili geadopteerde kinderen kunnen zich vanaf maandag via de website van Fiom melden om na te gaan of hun naam voorkomt in het archief. Inzage is mogelijk vanaf 1 september, want veel dossiers moeten nog worden vertaald.

Het persoonlijk archief van Kuijpers werd anderhalf jaar geleden overgedragen aan Fiom. De reden dat het zo lang duurt voor geadopteerden er toegang tot krijgen, is dat de stichting de ordening zorgvuldig wil aanpakken, legt Desirée Meijer uit, die verantwoordelijk is voor de inventarisatie en ontsluiting van Kuijpers’ archief.

“Het verschilt erg wat we per geadopteerde hebben aangetroffen”, zegt ze. “We kregen afgelopen februari allerlei materiaal uit de nalatenschap van Kuijpers. Stapels losse vellen papier, in bananendozen, schoenendozen en boodschappentassen.”

Inhoud wisselend
Fiom zorgt voor deskundige begeleiding van degenen die het archief willen inzien. Veel geadopteerden worstelen al jaren met vragen over hun identiteit en afkomst, en het is de vraag of de dossiers iedereen evenveel duidelijkheid zullen verschaffen. “Na ordening kwamen we tot persoonsmappen van soms slechts een half A4’tje”, zegt Meijer. “Maar er zijn ook mappen van 40 à 50 pagina’s.”

In veel mappen zitten registratiekaarten, met de naam en geboortedatum van het geadopteerde kind, en ook de naam van de biologische moeder en een babyfoto. “Dat is waardevolle informatie”, zegt Meijer. Overigens is niet uit te sluiten dat geboortepapieren zijn vervalst. “Dat kunnen we niet beoordelen.”

Chileense geadopteerden vrezen dat Truus Kuijpers, of haar twee erfgenamen of haar hoogbejaarde zus, het archief van Las Palmas vóór de overdracht aan Fiom hebben geschoond van belangrijke, mogelijk compromitterende informatie.

Meijer: “Daar hebben wij geen enkele aanwijzing voor. We kunnen dat ook niet beoordelen, omdat we niet weten hoe het archief er uitzag voor het aan ons werd overgedragen. Maar ons contact met de erven is altijd goed geweest. Zij hebben altijd willen meewerken aan onze opdracht: het veiligstellen van de afstammingsgegevens.”

Kuijpers’ kindertehuis in Chili speelde in de vorige eeuw een grote rol in adopties vanuit het Zuid-Amerikaanse land naar Nederland. Tussen 1971 en 1991 zijn er in totaal 210 Chileense kinderen door Nederlandse ouders geadopteerd. Truus Kuijpers, die zich uitgaf voor kloosterzuster, regelde het merendeel van deze adopties. Haar rol riep de laatste jaren steeds meer vragen op, onder meer over haar mogelijke betrokkenheid bij kinderhandel. Maar bewezen is dat nooit.